"دختر ریکشا": جشن روح مردم بنگال، بنگلادش را برای مخاطبان بین المللی به ارمغان می آورد.

فیلمی که تلاش یک دختر نوجوان را برای زنده ماندن و تامین مخارج خانواده‌اش نشان می‌دهد، در بین مخاطبان جوان به موفقیت تبدیل شده است. دختر ریکشا نیک پاول می نویسد که زندگی چقدر می تواند سخت باشد را پنهان نمی کند، بلکه عزم و استعداد شخصیت اصلی خود را تجلیل می کند.

دختر ریکشا فیلمی است که باید الهام بخش مخاطبان در هر سنی باشد، اما به یک انتخاب خاص در جشنواره های فیلم جوانان تبدیل شده است. داستان نعیما، دختری روستایی است که نقاش با استعدادی است. وقتی پدرش بیمار می‌شود و دیگر نمی‌تواند مخارج خانواده را تامین کند، نوجوان شجاع و مصمم به داکا می‌رود تا کار رکشا را پیدا کند.

هنگامی که این فیلم به عنوان بخشی از جشنواره بین المللی فیلم برای مخاطبان جوان (Filem'On) در بروکسل به نمایش درآمد، ستاره آن، نوورا اوریشی، پس از نمایش با لینک ویدیویی ظاهر شد. او گفت که "فیلم کار سختی بود اما آسان بود، زیرا سرگرم کننده بود". این نقش سخت بدنی ابتدا به سه ماه در باشگاه نیاز داشت تا بتواند در واقع در داکا با یک ریکشا رکاب بزند.

او احساس می کرد که نقش او نشان داده است که چگونه "دختران بنگالی قوی و سرسخت، شیرین و مصمم هستند". او اضافه کرد که برای شخصیت او دنیای سخت گاراژ ریکشا قبل از هر چیز یک مکان فرصت بود.

آمیتاب رضا چاودوری کارگردان این فیلم برای نمایش فیلم در بروکسل حضور داشت. او پس از آن به من گفت که نمی‌خواهد خود ریکشا را جشن بگیرد، زیرا او آن را «اصلا وسیله‌ای انسانی نیست». بلکه می‌خواست زندگی افرادی را بیان کند که برای حمل مسافرانی که اغلب دوبرابر سنگین‌تر از آن‌ها هستند، به قدرت ماهیچه‌ای متکی هستند.

چیزی که او می خواست جشن بگیرد، هنر ریکشا بود، نقاشی هایی روی بدنه وسایل نقلیه که محصولات فوق العاده و زیبای تخیل هستند. که در دختر ریکشانعیما به عنوان یک تمرین‌کننده خوب این هنر در حال مرگ ظاهر می‌شود. این فیلم واقعاً و به معنای واقعی کلمه یک فیلم بسیار رنگارنگ است.

پیام آمیتاب رضا چاودری: «هرگز نقاشی را متوقف نکن، هرگز کاری را که می‌خواهی انجام دهی متوقف نکن». و این زندگی من است، همان طور که می خواستم از من فیلمساز بسازم و هیچ چیز مانع من نشد. دریافتم که اگر روی کاری که می‌خواهید انجام دهید تمرکز کنید، اگر واقعاً مشتاق هستید به انجام آن ادامه دهید.»

تبلیغات

اگر از من بپرسید، آیا من باید بنگلادش را ترک کنم و به جایی بروم و فیلم بسازم، نه من نیستم. من علاقه ای ندارم. می خواهم آنجا باشم و با مردم فیلم بسازم. این اشتیاق من است.» او با محبت زیادی از منطقه کنار رودخانه داکا که در آن شلیک کرد صحبت کرد دختر ریکشا و جایی که قبلا فیلمبرداری کرده است.

«از هر روستا و شهر کوچک مردم به این مکان می آیند. آن‌ها صبح‌ها می‌آیند که شور و نشاطی وجود دارد که من همیشه از آن لذت می‌برم. من عاشق مردمی هستم که همه برای کار و رویاهایشان می آیند - و این همیشه داستان من است.

این به این معنا نیست که یکی از پرکارترین کارگردانان بنگلادش، فاقد برد است. فیلم بعدی او درام درباره یک دادگاه توطئه در سال 1969 است که یک رویداد کلیدی در مبارزات آزادیبخش کشور بود.

به اشتراک گذاشتن این مقاله: