چین بزرگترین بهره مند از جنگ "برای همیشه" در افغانستان بود

هیچ کس در وحشتناک ترین رویاهای خود تصور نمی کرد که از نظر تکنولوژیکی پیشرفته ترین ، از نظر اقتصادی و نظامی قدرتمندترین کشور روی زمین که اخیراً پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی اعلام کرده بودند که تنها ابرقدرت جهان است ، مورد حمله قرار گیرد. خانه گروهی متشکل از 16-17 شهروند متعصب عربستان سعودی که اعضای یک نهاد غیر دولتی به نام القاعده بودند ، به رهبری بنیادگرای اسلامی دیگر عربستان سعودی ، اسامه بن لادن مستقر در افغانستان ، یکی از عقب مانده ترین و منزوی ترین کشورهای روی زمین ، می نویسد Vidya S Sharma Ph.D.

این افراد 4 هواپیمای جت غیرنظامی را ربوده و از آنها به عنوان موشک برای تخریب برج های دوقلو در نیویورک استفاده کردند ، به دیوار غربی پنتاگون حمله کردند و هواپیمای چهارم را در میدان Stonycreek ، شهرکی در نزدیکی شانکسویل ، پنسیلوانیا ، سقوط کردند. این حملات منجر به مرگ 3000 غیرنظامی آمریکایی شد.

اگرچه آمریکایی ها می دانستند که ICBM های روسی یا چینی می توانند به آنها برسند ، اما تا حد زیادی معتقد بودند که بین دو اقیانوس ، اقیانوس آرام و اقیانوس اطلس قرار گرفته اند ، اما آنها از هرگونه حمله معمولی در امان هستند. آنها می توانند بدون هیچ گونه ترس از انتقام جویی ، ماجراجویی نظامی را در هر نقطه از جهان انجام دهند.

اما حوادث یازدهم سپتامبر 2001 احساس امنیت آنها را در هم شکست. از دو جهت مهم ، جهان را برای همیشه تغییر داد. این افسانه عمیقاً در ذهن شهروندان آمریکایی و نخبگان سیاسی و امنیتی آمریکا مبنی بر اینکه آمریکا غیرقابل نفوذ و شکست ناپذیر است یک شبه در هم شکست. دوم ، ایالات متحده اکنون می داند که نمی تواند خود را از بقیه جهان پیله کند.

این حمله بدون دلیل باعث خشم آمریکایی ها شد. همه آمریکایی ها - صرف نظر از گرایش های سیاسی - می خواستند تروریست ها مجازات شوند.

در 18 سپتامبر 2001 ، کنگره تقریباً به اتفاق آراء به جنگ رای داد (مجلس نمایندگان با رای 420-1 و سنا با 98-0-20). کنگره یک چک سفید به رئیس جمهور بوش داد ، یعنی تروریست ها را در هر کجای این کره خاکی تعقیب کنید. پس از آن XNUMX سال جنگ علیه تروریسم انجام شد.

مشاوران نئو کن رئیس جمهور بوش می دانستند که کنگره آنها را به عنوان چک سفید داده است. در 20 سپتامبر 2001 ، در سخنرانی در جلسه مشترک کنگره ، رئیس جمهور بوش وی گفت: "جنگ ما علیه تروریسم با القاعده آغاز می شود ، اما به همین جا ختم نمی شود. تا زمانی که همه گروه های تروریستی با دسترسی جهانی پیدا ، متوقف و شکست داده نشوند ، پایان نخواهد یافت. "

تبلیغات

جنگ 20 ساله در افغانستان ، علامت دوم جنگ عراق به بهانه یافتن سلاح های کشتار جمعی (سلاح های کشتار جمعی) و دخالت ایالات متحده در سایر شورش ها (کل 76 کشور) در سراسر جهان (شکل 1 را ببینید) نه تنها هزینه دارد. 8.00 تریلیون دلار آمریکا (شکل 2 را ببینید). از این مقدار ، 2.31 تریلیون دلار هزینه جنگ در افغانستان (بدون احتساب هزینه مراقبت از جانبازان در آینده) و بقیه را تا حد زیادی می توان به جنگ دوم عراق نسبت داد. به بیان دیگر ، هزینه مبارزه با شورشیان در افغانستان تا کنون تقریباً برابر با کل تولید ناخالص داخلی انگلستان یا هند برای یک سال است.

تنها در افغانستان ، ایالات متحده 2445 سرباز از جمله 13 سرباز آمریکایی را که در حمله هوایی فرودگاه کابل در 26 اوت 2021 توسط داعش ک کشته شدند ، از دست داد. این رقم 2445 همچنین شامل 130 نفر از پرسنل نظامی آمریکایی است که در دیگر مناطق شورشی کشته شده اند. )

شکل 1: مکانهای سراسر جهان که ایالات متحده در آن درگیر جنگ علیه تروریسم بود

منبع: موسسه واتسون ، دانشگاه براون

شکل 2: هزینه تجمعی مربوط به جنگ مربوط به حملات 11 سپتامبر

منبع: Neta C. Crawford، دانشگاه بوستون و مدیر پروژه هزینه های جنگ در دانشگاه براون

علاوه بر این، اطلاعات مرکزیآژانس (سیا) 18 تن از عوامل خود را در افغانستان از دست داد. علاوه بر این ، 1,822 نفر از پیمانکاران غیرنظامی کشته شدند. اینها عمدتا سربازان سابق بودند که اکنون خصوصی کار می کردند

علاوه بر این ، تا پایان آگوست 2021 ، 20722 نفر از نیروهای دفاعی آمریکا زخمی شده بودند. این رقم شامل 18 زخمی در حمله داعش در 26 آگوست است.

من به برخی از چهره های برجسته مربوط به جنگ علیه تروریسم اشاره می کنم تا خواننده را تحت تأثیر قرار دهد تا چه حد این جنگ منابع اقتصادی ایالات متحده و زمان ژنرال ها و سیاست گذاران در پنتاگون را مصرف کرده است.

مطمئناً بیشترین بهایی که ایالات متحده برای جنگ علیه تروریسم پرداخته است - جنگ انتخابی - کاهش تصور آن از لحاظ ژئواستراتژیک بوده است. این منجر به این شد که پنتاگون چشم از چین بردارد. این نظارت باعث شد جمهوری خلق چین (PRC) نه تنها از نظر اقتصادی بلکه از نظر نظامی به عنوان رقیبی جدی برای ایالات متحده ظاهر شود.

رهبر جمهوری خلق چین ، شی جین پینگ ، هم اکنون دارای قدرت پیش بینی قدرت اقتصادی و نظامی است تا به رهبران کشورهای کمتر توسعه یافته بگوید که چین دارای این قابلیت است.پیشگام یک مسیر جدید و منحصر به فرد چین شد به مدرن شدن ، و ایجاد یک مدل جدید برای پیشرفت بشر ". ناتوانی ایالات متحده در مهار شورش در افغانستان حتی پس از 20 سال ، شی جین پینگ را یک مثال دیگر برای تأکید بر رهبران سیاسی و روشنفکران عمومی در سراسر جهان قرار داده است که "شرق در حال افزایش است ، غرب در حال سقوط است".

به عبارت دیگر ، رئیس جمهور شی و دیپلمات های گرگ جنگجو به رهبران کشورهای کمتر توسعه یافته می گویند ، بهتر است به اردوگاه ما بپیوندید تا اینکه از غرب کمک و مساعدت کنید که قبل از ارائه هرگونه کمک مالی بر شفافیت پافشاری می کند ، مسئولیت پذیری ، مطبوعات آزاد ، انتخابات آزاد ، امکان سنجی در مورد تأثیرات زیست محیطی پروژه ، مسائل مربوط به حکومت و بسیاری از این قبیل مسائل که نمی خواهید از آنها ناراحت شوید. ما از طریق ابتکار کمربند و جاده به شما در توسعه اقتصادی کمک می کنیم.

ارزیابی پنتاگون از PLA در سال 2000 و 2020

این است که چگونه مایکل ای. او هانلون موسسه بروکینگز ارزیابی پنتاگون از ارتش آزادیبخش خلق (PLA) را در سال 2000 خلاصه کرد:

PLA "به آرامی و نابرابر با روندهای جنگ های مدرن سازگار می شود. ساختار نیروها و توانایی های PLA [عمدتاً] بر انجام جنگی وسیع زمینی در امتداد مرزهای چین متمرکز شده است ... نیروهای زمینی ، هوایی و دریایی PLA قابل اندازه گیری بودند اما بیشتر منسوخ شده بودند. موشکهای معمولی آن عموماً دارای برد کوتاه و متوسط ​​بودند. قابلیت های سایبری نوظهور PLA ابتدایی بود. استفاده از فناوری اطلاعات بسیار عقب تر از منحنی بود. و قابلیت های فضایی اسمی آن بر اساس فناوری های قدیمی آن روز بود. علاوه بر این ، صنایع دفاعی چین برای تولید سیستم های با کیفیت بالا تلاش کردند. "

این در آغاز جنگ علیه تروریسم بود که توسط نومحافظه کارانی که در دوران دولت جورج دبلیو بوش مستعمره سیاست های خارجی و دفاعی بودند (به عنوان مثال ، دیک چنی ، دونالد رامسفلد ، پل ولفوویتز ، جان بولتون ، ریچارد پرل ، و چند نام دیگر) آغاز شد. به

اکنون سریع به سال 2020 بروید. اینگونه است که اوهانلون ارزیابی پنتاگون از PLA را در گزارش 2020 خود خلاصه می کند:

"هدف PLA این است که تا پایان سال 2049 به یک ارتش درجه یک تبدیل شود-هدفی که اولین بار توسط شی جین پینگ در سال 2017 اعلام شد. اگرچه حزب کمونیست چین [واژه کلاس جهانی] آن را تعریف نکرده است. به احتمال زیاد پکن تا اواسط قرن میلادی به دنبال توسعه نظامی خواهد بود که برابر-یا در برخی موارد برتر از-ارتش ایالات متحده یا هر قدرت بزرگ دیگری است که جمهوری خلق چین آن را تهدید می داند. [این] در طول دو دهه گذشته منابع ، فناوری و اراده سیاسی را برای تقویت و مدرنیزه کردن PLA از هر نظر به ارمغان آورده است. "

چین در حال حاضر دارای دومین بودجه بزرگ تحقیق و توسعه در جهان (پشت ایالات متحده) برای علم و فناوری. رئیس جمهور شی بسیار مایل است که از نظر فنی از ایالات متحده پیشی بگیرد و این امر را آسان کند مشکلات مربوط به خفگی و اعتماد به نفس را افزایش می دهد.

اکنون چین در بسیاری از زمینه ها از آمریکا جلوتر است

هدف چین تبدیل شدن به قدرت نظامی غالب در آسیا و نیمه غربی اقیانوس آرام است.

مدرن سازی سریع PLA از سوی چین به طور فزاینده ای پنتاگون را مجبور می کند تا با مشکلات خرید خود که ناشی از تغییر مکان ها/قابلیت های هدف برای برنامه های مختلف سلاح ، افزایش هزینه های بومی و تاخیر در استقرار است ، روبرو شود.

علیرغم اینکه از نظر تکنولوژیکی از ایالات متحده بسیار خوب شروع شده است ، همانطور که گزارش 2000 پنتاگون نشان می دهد ، چین سیستم های جدید را سریعتر و ارزان تر توسعه داده است.

به عنوان مثال ، در زمان 70^th سالروز تأسیس جمهوری خلق چین ، PLA هواپیماهای بدون سرنشین جدید خود با فناوری پیشرفته ، زیردریایی های روباتیک و موشک های مافوق صوت را به نمایش گذاشت-هیچ ​​کدام از آنها با ایالات متحده قابل مقایسه نیست.

چین از روشهای پیشرفته ای استفاده کرده است که برای نوسازی بخش صنعتی خود و رسیدن به آمریکا استفاده کرده است. این فناوری را از خارج از کشورهایی مانند کشور خود به دست آورده است فرانسه, اسرائيل، روسیه و اوکراین. این دارد مهندسی معکوس اجزاء. اما بیش از همه ، بر جاسوسی صنعتی تکیه کرده است. فقط به دو مورد اشاره می شود: سارقان سایبری آن سرقت کردند نقشه های جنگنده های مخفی F-22 و F-35 و بیشترین نیروی دریایی آمریکا موشکهای کروز ضد کشتی پیشرفته.

اما چین نه تنها با جاسوسی صنعتی ، هک کردن رایانه های موسسات دفاعی و اجبار شرکت ها برای انتقال دانش فنی خود به شرکت های چینی ، سیستم های تسلیحاتی خود را مدرن کرده است. همچنین در توسعه دره های سیلیکونی خود موفق بوده و نوآوری های زیادی را در داخل کشور انجام داده است.

به عنوان مثال ، چین رهبر جهان در تشخیص زیردریایی مبتنی بر لیزر، اسلحه لیزری دستی ، تله پورت ذراتو رادای کوانتومیrبه و البته ، در سرقت سایبری، همانطور که همه می دانیم همچنین طراحی شده است مخزن سبک برای ارتفاع زیاد برای جنگ زمینی (با هند) زیردریایی های هسته ای آن می توانند سریعتر از زیردریایی های آمریکایی حرکت کنند. بسیاری از مناطق دیگر وجود دارد که در آن برتری تکنولوژیکی نسبت به غرب دارد.

در رژه های قبلی ، خود را به نمایش گذاشت بمب افکن پنهانکار برد بلند H-20به اگر این بمب افکن مطابق مشخصات خود باشد ، دارایی ها و پایگاه های نیروی دریایی ایالات متحده را در سراسر اقیانوس آرام به شدت در معرض خطر قرار می دهد تا حملات هوایی را غافلگیر کند.

ما اغلب در مورد ساخت جزایر مصنوعی توسط چین برای تغییر یکجانبه مرزهای دریایی خود می شنویم. اما تعداد زیادی از این گونه اقدامات توسعه چین وجود دارد که چین درگیر آن است.

من فقط به یکی از چنین اقداماتی در اینجا اشاره می کنم: شرکت گروه فناوری الکترونیک چین (CETC) ، یک شرکت دولتی ، در مراحل پایانی ساخت یک شبکه گسترده جاسوسی زیر آب در سراسر بستر دریای مناطق مورد مناقشه در دریای چین شرقی و دریای چین جنوبی (بین جزیره هاینان و جزایر پاراسل) است. این شبکه بدون سرنشین از حسگرها ، دوربین های زیر آب و قابلیت های ارتباطی (رادار) به چین امکان می دهد تا ترافیک حمل و نقل را زیر نظر داشته باشد و هرگونه تلاش همسایگان خود را که ممکن است با ادعای چین در مورد آن آبها تداخل داشته باشد ، مورد بررسی دقیق قرار دهد. این شبکه به چین «مشاهدات شبانه روزی ، زمان واقعی ، با کیفیت بالا ، رابط چندگانه و مشاهدات سه بعدی» می دهد.

همانطور که قبلاً ذکر شد ، برنامه نوسازی چین با هدف تبدیل شدن به قدرت نظامی غالب در آسیا و نیمه غربی اقیانوس آرام انجام می شود. وقتی صحبت از قدرت نظامی محض و پیش بینی قدرت سخت می شود ، در حال حاضر از همه کشورهای دموکراتیک منطقه خود بسیار جلوتر است: هند ، استرالیا ، کره جنوبی و ژاپن.

شی بارها اعلام کرده است که یکی از اهداف او بازگرداندن تایوان به چنگ چین است. چین دارای مرزهای زمینی با 14 کشور و مرزهای دریایی با 6 کشور (از جمله تایوان) است. این کشور با تمام همسایگان خود اختلافات ارضی دارد. این کشور می خواهد این اختلافات (از جمله جذب تایوان در چین) را بدون توجه به قوانین و معاهدات بین المللی بر اساس شرایط خود حل و فصل کند.

چین ایالات متحده را مانعی بزرگ در دستیابی به جاه طلبی های سرزمینی و جهانی خود می داند. بنابراین ، چین حضور نظامی آمریکا در ژاپن ، کره جنوبی و پایگاه هایی در فیلیپین و گوام را تهدید اصلی نظامی خود می داند.

برای ایالات متحده هنوز زمان برای برقراری مجدد سلطه وجود دارد

ایالات متحده در "جنگ علیه تروریسم" در 20 سال گذشته حواسش پرت شده است. چین از این دوره برای مدرن سازی PLA نهایت استفاده را برد. اما هنوز به برابری با آمریکا نرسیده است.

ایالات متحده خود را از افغانستان خارج کرده و آموخته است که نمی توان ملتی را ساخت که دارای ارزشهای غربی (مانند دموکراسی ، آزادی بیان ، قوه قضائیه مستقل ، جدایی دین از دولت و غیره) بدون در نظر گرفتن فرهنگ آن کشور باشد. و سنتهای مذهبی ، ساختار قدرت سنتی و تاریخ سیاسی.

ایالات متحده پنجاه و پنجاه سال فرصت دارد تا بتواند سلطه خود را در هر دو حوزه مجدداً اعلام کند: اقیانوس آرام و اقیانوس اطلس ، جایی که برای اعمال نفوذ به نیروی هوایی و نیروی دریایی اقیانوس پیمای خود متکی است.

ایالات متحده باید برخی اقدامات را برای اصلاح فوری شرایط انجام دهد. اول ، کنگره باید ثبات را در بودجه پنتاگون ایجاد کند. در حال ترک بیست و یکمین رئیس ستاد نیروی هوایی ، ژنرال گلدفین مایکل اوهانلون در مصاحبه ای با بروکینگز گفت: "هیچ دشمنی در میدان جنگ بیشتر از بی ثباتی بودجه به ارتش ایالات متحده آسیب نرسانده است."

گلدفین با تأکید بر مدت زمان طولانی برای توسعه سیستم های تسلیحاتی ، خاطرنشان کرد: "من بیست و یکمین رئیس ستاد هستم. در سال 21 ، رئیس 2030 با نیرویی که من ساخته ام به جنگ می رود. اگر امسال به جنگ برویم ، من با نیرویی که جان جامپر و مایک رایان در اواخر دهه 24 و اوایل دهه 1990 ایجاد کردند به جنگ می روم. "

اما پنتاگون همچنین باید نظافت خانه را انجام دهد. به عنوان مثال ، هزینه توسعه هواپیمای مخفی F-35 نه تنها بود بسیار بالاتر از بودجه بلکه پشت سر زمانبه همچنین نیاز به تعمیر و نگهداری ندارد ، غیر قابل اعتماد است و برخی از نرم افزارهای آن هنوز خراب هستند.

به طور مشابه ، نیروی دریایی مخرب مخفی کننده Zumwalt نتوانسته است از پتانسیل تعیین شده خود استفاده کند. روبلین در مقاله خود در The National Interest اشاره می کند ، "در نهایت ، هزینه برنامه از بودجه 50 درصد فراتر رفت و باعث لغو خودکار مطابق قانون Nunn -McCurdy شد."

به نظر می رسد در پنتاگون تشخیص داده شده است که باید اقدام خود را در کنار هم انجام دهد. وزیر نیروی دریایی در حال خروج ، ریچارد اسپنسر در یک انجمن در موسسه بروکینگز گفت که برای افزایش آمادگی خود "ما به سیستم های خود نگاه کردیم ، فرمان و کنترل خود را بررسی کردیم" تا تعیین کنیم چه تغییراتی را باید انجام دهیم. سپس "ما به بیرون نگاه کردیم ... این به نوعی طنزآمیز است که در دهه های 50 و 60 ، شرکت های بزرگ آمریکا برای مدیریت ریسک و فرآیند صنعتی به پنتاگون مراجعه کردند ، اما ما آنجا کاملاً متروک شدیم و بخش خصوصی به اطراف ما رفت و اکنون راه پیش روی ماست. "

هنگام مقایسه توانایی های نظامی چین با ایالات متحده ، به جای اینکه از دستاوردهای چین شگفت زده شویم ، باید به خاطر داشته باشیم که (a) PLA سعی داشت از یک پایگاه بسیار پایین جلو برود. و (ب) PLA هیچ تجربه ای از جنگ واقعی ندارد. آخرین باری که در آن جنگ شد با ویتنام در سال 1979به در آن زمان ، PLA کاملاً شکست خورد.

علاوه بر این ، شواهدی وجود دارد که نشان می دهد PLA برخی از سیستم های تسلیحاتی خود را بدون آزمایش کامل آنها مستقر کرده است. به عنوان مثال ، چین اولین جت جنگنده پیشرفته خود را پیش از موعد مقرر در خدمت قرار داد. بعداً مشخص شد که اولین دسته J-2017 در سرعتهای مافوق صوت چندان پنهانی نیست.

علاوه بر این ، تمام سیستم های تسلیحاتی خود را مدرن نکرده است. به عنوان مثال ، بسیاری از هواپیماها و تانک های رزمی آن که در حال خدمت هستند از طرح های دهه 1950.

وزیر دفاع در حال خروج با آگاهی از توانایی روزافزون چین در پیش بینی قدرت نظامی خود و نیاز به کارآمدتر در تهیه و توسعه سیستم های تسلیحاتی ، مارک اسپر، یک سری بررسی های داخلی را در پنتاگون انجام داد تا مشخص شود آیا برنامه تکراری در حال انجام است یا خیر. اما مرور سریع برنامه هایی که توسط اسپر انجام می شود به اندازه کافی نخواهد بود ضایعات در پنتاگون اشکال مختلفی دارد.

افزایش نفوذ از طریق تجارت و دیپلماسی

فقط در سیستم های تسلیحاتی نیست که چین توانسته با ایالات متحده همگام شود. از 20 سال گذشته برای تقویت نفوذ خود از طریق تقویت روابط تجاری و تقویت روابط دیپلماتیک خود استفاده کرده است. به ویژه از آن استفاده کرده است دیپلماسی تله بدهی تا نفوذ خود را در کشورهای جزیره ای در اقیانوس آرام جنوبی و اقیانوس هند و آفریقا به میزان قابل توجهی افزایش دهد.

به عنوان مثال ، هنگامی که هیچ کس مایل به تامین مالی این پروژه نبود (از جمله هند به دلیل عدم امکان اقتصادی) ، رئیس جمهور سابق سریلانکا ، ماهیندا راجاپاکسا (برادر رئیس جمهور فعلی ، Gotabaya Rajapaksa) ، در سال 2009 برای توسعه به چین مراجعه کرد. بندری در آبهای عمیق در زادگاهش Hambantota. چین بسیار مشتاق به تعهد بود. بندر هیچ گونه ترددی را جذب نکرد. در نتیجه ، در دسامبر 2017 ، سریلانکا ، ناتوان از پرداخت بدهی ، مجبور شد مالکیت بندر را به چین واگذار کند. چین برای همه اهداف ، بندر را به پایگاه نظامی تبدیل کرده است.

به غیر از "ابتکار کمربند و جاده" که ایالات متحده در واکنش به آن واکنش نشان داد (به جای اینکه بتواند قبل از آن آماده شود) ، ایالات متحده و ناتو در پاسخگویی با خرید زیرساخت های حیاتی تضعیف کرده اند. دارایی در کشورهایی مانند یونان.

من فقط سه نمونه را به طور مختصر ذکر می کنم ، که همه مربوط به یونان است. هنگامی که از یونان خواسته شد تا اقدامات سختگیرانه سخت گیری را انجام دهد و برخی از دارایی های ملی را به عنوان بخشی از دریافت کمک های مالی از اتحادیه اروپا در سال 2010 خصوصی کند. یونان 51 درصد تخفیف در پیرایوس خود فروخت port to China Ocean Shipping Co. (Cosco) ، یک شرکت دولتی.

پیرایس یک ترمینال کانتینری توسعه نیافته عقب مانده بود که هیچ کس آن را جدی نگرفت. تا سال 2019 ، طبق اعلام اداره بندر پیرایس ، ظرفیت حمل و نقل کانتینر آن 5 برابر افزایش یافته است. چین قصد دارد آن را به منطقه توسعه دهد بزرگترین بندر اروپابه در حال حاضر دیدن شناورهای دریایی چین در بندر غیر معمول نیست. این باید در حال حاضر ناتو را نگران کند.

در نتیجه این روابط اقتصادی و تحت فشار دیپلماتیک چین، در سال 2016 یونان از صدور بیانیه متحد علیه فعالیت های چین در دریای چین جنوبی توسط اتحادیه اروپا جلوگیری کرد (این امر با رهبری رئیس جمهور آمریکا در آن زمان ساده تر شد). به همین ترتیب ، در ژوئن 2017 ، یونان تهدید کرد که از حق وتو برای جلوگیری از انتقاد اتحادیه اروپا از چین به دلیل نقض حقوق بشر ، به ویژه علیه اویغورهای بومی استان سین کیانگ استفاده خواهد کرد.

دکترین بایدن و چین

به نظر می رسد بایدن و دولتش از تهدیدی که چین برای منافع امنیتی و تسلط ایالات متحده در اقیانوس آرام غربی ایجاد می کند آگاه هستند. بایدن هر اقدامی را که بایدن در امور خارجی انجام داده است برای آمادگی آمریکا برای مقابله با چین است.

من دکترین بایدن را در مقاله ای جداگانه به تفصیل مورد بحث قرار می دهم. در اینجا ذکر چند مرحله که دولت بایدن برای اثبات ادعای من انجام داده است کافی است.

اول از همه ، لازم به یادآوری است که بایدن هیچ یک از تحریم های دولت ترامپ علیه چین را لغو نکرده است. وی در زمینه تجارت هیچ گونه امتیازی به چین نداده است.

بایدن تصمیم ترامپ را لغو کرد و با روسیه برای افزایش طول عمر موافقت کرد پیمان منع موشکهای هستهای میانبرد (معاهده INF). وی این کار را به دو دلیل انجام داده است: او روسیه و کمپین های اطلاعاتی مختلف آن را در نظر می گیرد ، تلاش گروه های مستقر در روسیه برای جبران خسارت با هک سایبری سیستم های اطلاعاتی شرکت های مختلف آمریکایی ، و فرایندهای انتخاباتی در ایالات متحده و اروپای غربی. انتخابات ریاست جمهوری 2016 و 2020 در ایالات متحده ، برگزیت و غیره) به اندازه آنچه چین برای امنیت ایالات متحده تهدید جدی نمی کند. او به سادگی نمی خواهد هر دو دشمن را همزمان درگیر کند. بایدن وقتی رئیس جمهور پوتین را دید ، فهرستی از دارایی های زیرساختی را به وی داد که نمی خواست هکرهای روسی به آنها دست بزنند. به نظر می رسد پوتین نگرانی بایدن را مد نظر داشته است.

هم مفسران راست و هم چپ بایدن را به دلیل نحوه تصمیم گیری خود برای خروج نیروها از افغانستان مورد انتقاد قرار دادند. بله ، ظاهری نامرتب داشت. بله ، این تصور به نظر می رسید که گویی نیروهای آمریکایی در حال عقب نشینی هستند. اما ، همانطور که در بالا مورد بحث قرار گرفت ، نباید فراموش کرد که این پروژه جدید ، "جنگ علیه تروریسم" ، هزینه ای بالغ بر 8 تریلیون دلار آمریکا داشته استبه با ادامه ندادن این جنگ ، دولت بایدن نزدیک به 2 تریلیون دلار پس انداز می کند. پرداخت هزینه برنامه های زیربنایی داخلی وی بیش از حد کافی است. این برنامه ها نه تنها برای نوسازی دارایی های فرسوده زیرساخت های ایالات متحده مورد نیاز است ، بلکه مشاغل زیادی را در شهرهای روستایی و منطقه ای ایالات متحده ایجاد می کند. همانطور که تأکید او بر انرژی های تجدیدپذیر خواهد بود.

من یک مثال دیگر می زنم. از پیمان امنیتی AUKUS که هفته گذشته بین استرالیا ، بریتانیا و ایالات متحده امضا شد ، استفاده کنید. بر اساس این پیمان ، بریتانیا و ایالات متحده به استرالیا برای ساخت زیردریایی های هسته ای و انتقال فناوری لازم کمک خواهند کرد. این نشان می دهد که بایدن چقدر جدی است که چین را مسئول اقدامات انتقام جویانه خود کند. این نشان می دهد که او واقعاً متعهد است که ایالات متحده را به منطقه هند و اقیانوسیه متعهد کند. این نشان می دهد که او آماده است تا به متحدان ایالات متحده در تجهیز آنها به سیستم های تسلیحاتی لازم کمک کند. در نهایت ، این نشان می دهد که درست مانند ترامپ ، او می خواهد متحدان ایالات متحده بار بیشتری از امنیت خود را بر دوش بگیرند.

کاپیتان های صنعت در غرب باید نقش خود را ایفا کنند

بخش خصوصی نیز می تواند نقش بسیار مهمی ایفا کند. سرداران صنعت در غرب به چین کمک کردند تا از نظر اقتصادی فعالیتهای تولیدی خود را تا این حد قدرتمند کند. آنها باید سهم خود را از برنامه spadwork انجام دهند. آنها باید گام های جدی برای جداسازی اقتصاد چین با اقتصاد کشور مربوطه بردارند. به عنوان مثال ، اگر Corporate America فعالیتهای تولیدی خود را به کشورهای منطقه خود (به عنوان مثال ، آمریکای مرکزی و جنوبی) برون سپاری می کرد ، دو پرنده را با یک سنگ می کشت. این امر نه تنها مانع ورود مهاجران غیرقانونی از این کشورها به آمریکا می شود. و آنها به ایالات متحده کمک می کنند تا موقعیت سلطه خود را به دست آورد زیرا این امر باعث کاهش قابل توجه رشد اقتصادی چین می شود. از این رو توانایی آن برای تهدید نظامی ایالات متحده است. در نهایت ، اکثر کشورهای آمریکای مرکزی و جنوبی به قدری کوچک هستند که هرگز ایالات متحده را به هیچ وجه تهدید نمی کنند. به طور مشابه ، کشورهای اروپای غربی می توانند پایگاه تولید خود را به کشورهای اروپای شرقی در اتحادیه اروپا تغییر دهند.

اکنون ایالات متحده به میزان تهدیدی که چین برای دموکراسی و نهادهای مورد نیاز برای عملکرد صحیح جوامع دموکراتیک دارد (مانند قانون قانون ، قوه قضائیه مستقل ، مطبوعات آزاد ، انتخابات آزاد و عادلانه و غیره) پی می برد. همچنین متوجه می شود زمان زیادی از دست رفته/هدر رفته است. اما ایالات متحده این پتانسیل را دارد که با این چالش روبرو شود. یکی از ارکان دکترین بایدن دیپلماسی بی امان است ، بدین معنا که ایالات متحده می داند بزرگترین دارایی هایش 60 متحد آن در سراسر جهان در مقابل چین (کره شمالی) توزیع شده است.

*************

Vidya S. Sharma به مشتریان در مورد خطرات کشور و سرمایه گذاری های مشترک مبتنی بر فناوری مشاوره می دهد. وی مقالات متعددی برای روزنامه های معتبر مانند: کانبرا تایمز, صبح سیدنی هرالد, سن (ملبورن) ، نقد مالی استرالیا, بار اقتصادی (هند) ، استاندارد تجاری (هند) ، خبرنگار اتحادیه اروپا (بروکسل) ، انجمن آسیای شرقی (کانبرا) ، خط تجارت (چنای هند) ، هندوستان تایمز (هند) ، اکسپرس مالی (هند) ، روزانه تماس گیرنده (ایالات متحده. می توان با او تماس گرفت: [ایمیل محافظت شده].

........................

به اشتراک گذاشتن این مقاله: